Zaterdag 19 maart 2022: Excursie ‘t Leusveld

Vier Jonge vogelaars verzamelden zich voor de Excursie Vogels speuren op Landgoed ‘t Leusveld; 2 kinderen moesten tot hun verdriet thuis blijven omdat ze positief waren getest op Corona.

Aangekomen bij het landgoed maakten de kinderen met behulp van het grote vogelboek met geluiden kennis met de geluiden van de bosvogels die zich naar alle waarschijnlijkheid zouden laten zien. Om de beurt vonden ze de vogel van hun briefje en luisterden met gespitste oren- een echte vink liet meteen horen dat hij daar als eerste was. Daarna beluisterden we de geluiden van de grote bonte -, de zwarte en groene specht, roodborstje, zanglijster en boomklever. Dat laatste vogelgeluid ontlokte heel spontaan, swingende heupbewegingen aan één van de kinderen.

Daarna trokken we het bos in en zagen meteen al een groep reeën door een open veld rennen. We speurden zorgvuldig naar waar de talloze spechten (grote bonte spechten) op boomstammen of takken zaten te kloppen, om daarna weer te proberen rap over en weer vliegende vogeltjes in de kijker te krijgen. Meestal meesjes en ook boomklevers met nesteldrang. Merels en roodborstjes zongen erop los en soms zagen we ze in het struweel scharrelen.

Een grote zwarte vogel vloog vlak voor ons langs- oh, een zwarte specht!

Een bankje met uitzicht werd getest; er pasten precies vier kinderen op die even de tijd namen om in hun vogelboek te neuzen.

Met alles wat we ontdekten vorderden we zo langzaam dat sommige kinderen zich afvroegen of met dit tempo op tijd terug zouden zijn. Maar begeleiders weten vaak de kortste weg terug- en die ene ouder die ons bij ‘t Jachthuis op zou wachten werd gevraagd een kwartiertje later te komen.

Zo was er tijd genoeg om bij het vogeluitzichtpunt ‘Kiek uut’ te genieten van warme chocolademelk met koek. Ole en Malik noteerden de verschillende vogels op de plas: meerkoeten, wilde- en krakeenden, futen, wintertaling. Een kolonie blauwe reigers nestelden in de populierenbosjes erachter. Een kleine jonge vogelaar, te klein voor het kijk-over-scherm, klom behendig naar boven waar ze naast de anderen mooi mee kon kijken naar wat er in de verte rondvloog en zwom. Toen was het echt tijd om te gaan maar niet zonder onderweg nog uitgebreid de twee lieve kleine zachte hondjes van een lieve oude dame te aaien. Precies op tijd waren we terug bij de Kaardebol om de uitgelaten kinderen weer aan de ouders over te dragen.

P.S. Ole en Malik noteerden de gespotte vogels.