Je winkelwagen is momenteel leeg!
Op zaterdag 13 juni verzamelden vijf jonge vogelaars en één moeder zich bij het startpunt voor onze eerste vogelexcursie sinds de uitbraak van de coronacrisis. Ook een enthousiaste nieuwe jonge vogelaar meldt zich, mét boekje en kijker! Carin en Remke zijn er om de ouders te gidsen maar die ene moeder wil toch ook met de kinderen mee!
Eerst even een blik werpen in het grote vogel- en geluidenboek; welke vogels horen en zien we? (hopen we te zien?) Boomleeuwerik en -pieper, kleine bruine vogeltjes die erg op elkaar lijken. Oké, de boompieper heeft duidelijker strepen op de borst en de boomleeuwerik is ietsje groter en heeft een wenkbrauwstreep. De geluiden worden goed in de oren geknoopt. De kleurrijke roodborsttapuit is gelukkig goed te herkennen.
De eerste stop is op de schietbult. Wat een uitzicht, de lucht is blauw maar heel leeg, gauw verder dus, de oren goed gespitst want er zingt een boompieper in de verte. Ook schieten er allerlei bruine vogeltjes het struikgewas of de hei in, te snel om ze in de kijker te krijgen. Gids Florence spot dan toch de boompieper tussen de takken van een grote grove den, en aan de andere kant zit zelfs een puttertje. Met de telescoop komen ze mooi in beeld. In de verte een cirkelende buizerd.
En dan, bij gebrek aan echte vogels, fantaseren de kinderen over zeearenden, valken en oehoes; zelfs de wens een wolf tegen te komen op de hei komt om de hoek kijken. In plaats van vogels vliegen de spannende verhalen over en weer. De zon schijnt heel warm en sommige kinderen verlangen naar schaduw en drinken. We zoeken een schaduwrijke plek waar Florence appelsap en stroopwafels uitdeelt. Een roodborsttapuit zingt dichtbij maar laat zich niet betrappen.
Heel knus scharrelen we gezamenlijk weer naar het eindpunt, vogels laten zich niet meer zien, en om 12.00 uur geven we de meeste kinderen weer aan hun ouders mee. Maar met de moeder en haar dochter besluiten we een tip van onze schaduwgidsen Remke en Carin op te volgen over een grote bonte specht met jongen bij het Luteaven. Geen spechten zagen we maar wel libellen, juffers, groene kikkers én een geelgors!